Na cmentarzu miejskim w Altenburgu znajduje się wyodrębniona kwatera nazwana „sowiecko - polskim cmentarzem honorowym”. W tym miejscu usytuowane są groby więźniów obozów koncentracyjnych, żołnierzy i robotników przymusowych oraz poświęcone im upamiętnienia. Większość ofiar pracowała w zakładach zbrojeniowych Hasag (częściowo podziemnych), a zmarła na skutek wycieńczenia, katastrofalnych warunków pracy i życia oraz w wyniku nalotów bombowych. Tu pochowana jest liczna grupa kobiet, wywiezionych z Warszawy po powstaniu, które przeszły przez KL Auschwitz, KL Ravensbrück, KL Buchenwald. Pracowały w zakładach zbrojeniowych Hasag w Meuselwitz a zginęły 30 listopada 1944 r. w wyniku bombardowania zakładów. Ofiary z Polski upamiętnia czworokątny pomnik z inskrypcją w języku polskim: „Tu spoczywa 71 obywateli polskich. Cześć ich pamięci” oraz wyrytymi imionami i nazwiskami. Obywateli polskich - robotników przymusowych oraz więźniów obozów, głównie żydowskiego pochodzenia, upamiętnia kolejny pomnik z inskrypcją w języku niemieckim „Tu spoczywa 99 ofiar. Zmarli jako robotnicy przymusowi w obozach pracy Rehmsdorf, Meuselwitz i Altenburg”. Nieopodal, na dwóch stelach (jedna opatrzona krzyżem a druga gwiazdą Dawida) widnieją ich nazwiska. W tym miejscu mieści się również kwatera około 150 grobów robotników przymusowych pochodzących, głównie z ZSRR wraz pomnikiem, na którym znajduje się napis „Cześć ofiarom, ostrzeżenie dla żyjących”. Na podstawie ostatnio przeprowadzonych kwerend i badań udało się ustalić dane personalne 110 osób – obywateli II RP.
