KZ Friedhof Schörzingen

Opis cmentarza

Cmentarz i miejsce pamięci obozu koncentracyjnego w Schörzingen.
W 1944 roku na obszarze pomiędzy Rottweil i Hechingen powstało siedem podobozów położonego w Alzacji KL Natzweiler-Struthof. Więźniowie byli zmuszany do budowy instalacji pozyskiwania ropy naftowej z łupków i ich wydobywania. Projekt ten nosił kryptonim Wüste. Obóz w Schörzingen był jednym z podobozów. Więźniowie pochodzili głównie z Europy Wschodniej i krajów Związku Radzieckiego. Od jesieni 1944 roku dużą ich część stanowili Polacy, deportowani z Warszawy podczas i po zakończeniu Powstania Warszawskiego.
Od stycznia 1944 roku do kwietnia 1945 w Schörzingen na skutek niewolniczej pracy i nieludzkich warunków życie straciło ponad 500 więźniów. Początkowo ich ciała wywożono do krematoriów w Schwenningen und Tuttlingen. Gdy liczba ofiar znacząco wzrosła zmarłych grzebano w dołach na tyłach obozu.
Po wyzwoleniu, pod nadzorem administracji francuskiej, w maju i czerwcu przeprowadzono ekshumacje ofiar z grobów masowych. Ciała złożono w pojedynczych mogiłach na terenie dzisiejszego cmentarza. Każda niemiecka rodzina z okolicznych wiosek musiała przekazać nową lnianą chustę do owinięcia ciał ofiar.
W 1947 roku na terenie cmentarza wybudowano kaplicę, w której na drewnianych tablicach widnieją nazwiska 433 zidentyfikowanych wówczas ofiar. W 2017 roku dodano kolejne tablice z 106 nazwiskami i księgę zmarłych.
Na cmentarzu pochowano łącznie 549 ofiar obozu koncentracyjnego w Schörzingen, około połowy z nich (252 znanych z imienia i nazwiska) było obywatelami polskimi.
Cmentarz jest bardzo zadbany, na jego terenie rozmieszczono symboliczne kamienne krzyże. Tablice informacyjne przybliżają historię tego obozu i jego ofiar, w kaplicy znajdują się nazwiska ofiar.

Dane adresowe