Miejsce pamięci i niewielki cmentarz robotników przymusowych w Rathenow położony jest na uboczu w lesie, a prowadzi do niego wąska ścieżka wzdłuż ogrodzenia ośrodka opieki nad osobami starszymi (około 500 m). Spoczywają na nim robotnice i robotnicy przymusowi z Polski oraz ich dzieci a także 41 obywateli ZSRR.
Cmentarz ten został założony w 1943 roku jako miejsce pochówku dla robotnic i robotników przymusowych zatrudnionych w zakładach zbrojeniowych Arado, gdzie zatrudniano robotników cywilnych jak i więźniów z podobozu KL Sachsenhausen nazywanego Heidefeld. Na cmentarzu umieszczono granitowy pomnik z inskrypcją „Tu spoczywają robotnicy przymusowi ze Związku Radzieckiego i Polski, deportowani w okresie faszyzmu”. Po jego obu stronach znajdują się kamienne tablice z nazwiskami ofiar i informacją o miejscu pochówku. Ofiary pochowano w trzech rzędach. Obecnie na terenie cmentarza poszczególne groby nie są już widoczne.
Na tablicy wymieniono 78 nazwisk i inicjałów ofiar oraz daty urodzin i śmierci. Jest to miejsce spoczynku 38 robotnic i robotników przymusowych w tym 17 dzieci, pochodzących z Polski, którzy zmarli w Rathenow w latach 1943 - 1945.
