Cmentarz Waldfriedhof Pfaffenwald położony jest pośrodku lasu, pomiędzy miejscowością Beiershausen (będąca częścią Bad Harsfeld) a Kirchheim. Otacza go kamienny mur. Znajdują się tu groby 453 ofiar wojny – robotnic i robotników przymusowych, ich dzieci a także jeńców wojennych - pochodzących przede wszystkim ze Związku Radzieckiego i Polski.
Większość z nich przebywała w obozie Pfaffenwald, który istniał od 1938 roku i był obozem dla robotników przymusowych, zatrudnionych przy budowie mostu autostradowego nad doliną Aschbach. Od 1939 roku zaczęto kwaterować w nim Polaków, a następnie innych obcokrajowców deportowanych z okupowanych krajów Europy. Od 1942 roku obóz Pfaffenwald służył jako obóz zbiorczy i przejściowy. W części baraków zorganizowano lazaret dla niezdolnych do pracy oraz izbę porodową dla robotnic przymusowych. Dzieci odbierano matkom tuż po porodzie. W tym miejscu także przeprowadzano corocznie kilkaset zabiegów przerywania ciąży u robotnic przymusowych.
Początkowo zmarłych chowano na prowizorycznym cmentarzu nieopodal obozu. W 1961 r. żołnierze Bundeswehry i Volksbund urządzili obecnie istniejący leśny cmentarz wojenny, na który przeniesiono także doczesne szczątki ofiar wojny z okolicznych cmentarzy i kwater wojennych.
Ustalona liczba nazwisk polskich obywateli spoczywających w tym miejscu to 46 osób, z których 23 to jeńcy wojenni Stalagu IXA ekshumowani z cmentarza w Ziegenhain. Najprawdopodobniej rzeczywista liczba pochowanych ofiar jest większa.
Na murze okalającym cmentarz znajdują się brązowe tablice z ustalonymi nazwiskami ofiar a na terenie cmentarza kilka kamiennych krzyży i tablic nagrobnych.
