Alter Friedhof Leonberg

Opis cmentarza

W Leonbergu od 1944 r. do kwietnia 1945 r. funkcjonowało komando obozu koncentracyjnego - KL Natzweiler. Więźniowie pracowali w podziemnym tunelu autostrady (Alter Engelbergtunnel) przekształconym na fabrykę zbrojeniową Messerschmitta. W obozie Leonberg zmarło na skutek głodu, chorób i szykan 389 mężczyzn. 308 ofiar jest znanych z imienia i nazwiska, a tożsamość 81 więźniów pozostaje nieznana.
Setki wyczerpanych i niezdolnych do pracy więźniów tego obozu zostało przeniesionych do Dachau, Vaihingen/Enz i Bergen-Belsen, gdzie zmarli w krótkim czasie. Wielu zginęło w czasie marszu śmierci i ewakuacji obozu w kwietniu 1945 r.
Masowa mogiła 337 ofiar obozu koncentracyjnego (w tym 104 pochodzących z Polski) znajduje się południowo-wschodniej części cmentarza. Ustawiono na niej kamienną tablicę z tekstem memoratywnym – „389 synów wielu narodów Europy… Ofiary reżimu w mrocznych czasach. Wasza śmierć nakazuje nam, aby czynić to, co prawe, bronić się przed bezprawiem i czcić Boga w jego postaciach”. Na mogile rośnie kompozycja z kwiatów i innych roślin, znajduje się tu też kilka mniejszych tabliczek imiennych (m.in. poświęconą Józefowi Dzitkowskiemu, włoskim ofiarom).
Szczątki ofiar zostały ekshumowane z masowych grobów na zboczu Blosenberg w 1953 r., część (36) z Europy Zachodniej przeniesiono do krajów pochodzenia a większość 337 pochowano w tym miejscu. Upamiętnienie wykonano w 1962 r., a w 2014 zainstalowano tablice informacyjne z nazwiskami zidentyfikowanych ofiar.
Poza ofiarami obozu, na cmentarzu znajduje się jeszcze pięć pojedynczych grobów Polaków, zmarłych w tej okolicy już po zakończeniu wojny.

Dane adresowe